The Nuclear Elephant

Michael Shellenberger

Michael Shellenberger (1971) is een Amerikaans activist en auteur en medeoprichter van het Breakthrough Institute en oprichter van de organisatie Environmental Progress. Hij schrijft over milieubeleid. Het tijdschrift Time verkoos Shellenberger in 2008 tot een van de 'Heroes of the Environment'. Hij won dat jaar ook de 'Green Book Award'. Shellenberger schreef samen met Ted Nordhaus The Death of Environmentalism (2004) en Break Through (2007). Hij en Ted Nordhaus worden wel omschreven als ‘ecologische modernisten’ en ‘eco-pragmatici) In 2015 schreef hij samen met 18 andere zelfverklaarde ecomodernisten het An Ecomodernist Manifesto. Hij stelde zich in 2018 verkiesbaar tijdens de Californische gouverneursverkiezingen. Zijn boek ‘Apocalypse Never: Why Environmental Alarmism Hurts Us All’ verscheen in augustus 2020 in Nederland

Heleen de Coninck

Heleen de Coninck is hoogleraar socio-technische innovatie en klimaatverandering bij de Technology, Innovation & Society groep van de Technische Universiteit Eindhoven, en universitair hoofddocent bij de afdeling Milieukunde aan de Radboud Universiteit. Ze doet onderzoek naar internationaal klimaat- en energiebeleid en innovatie. Ze werkte na haar masters in scheikunde en milieukunde ruim 10 jaar als onderzoeker en later groepsleider bij de afdeling Beleidsstudies van het Energieonderzoek Cetrum Nederland (ECN). Ze was hoofdauteur in het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) Special Report over opwarming van 1.5C (2018). Op het moment werkt ze aan beleid voor een klimaatneutrale staal- en chemische industrie, aan de rol van technologieoverdracht naar ontwikkelingslanden in het Parijsakkoord, en is ze hoofdauteur van het hoofdstuk over innovatie in het IPCC Zesde Assessment Rapport, dat in 2021 uitkomt.

Ferry Roelofs

Ferry Roelofs is Account Manager Research bij NRG in Petten en daar inmiddels bijna 25 jaar werkzaam. Als afgestudeerd werktuigbouwkundige aan de Technische Universiteit van Eindhoven, heeft hij zich binnen NRG gespecialiseerd in thermo hydraulica. Vanuit deze achtergrond kwam hij in aanraking met allerlei soorten nucleaire reactoren en raakte hij geïnteresseerd in het hoe en waarom van deze diversiteit. Naast een anderhalf jaar detachering bij de kerncentrale van Borssele waar hij ondersteuning bood in het tweede grote modificatieproject, ging hij zich verdiepen in techno-economische aspecten van kerncentrales en de bijbehorende splijtstofcycli. Sinds 2013 is hij verantwoordelijk voor het onderhouden van internationale contacten op het gebied van onderzoek en met name de invulling van de NRG bijdrage in door de Europese Commissie medegefinancierde samenwerkingsprojecten. Dat hij daarnaast ook nog altijd geldt als international expert op het gebied van thermo hydraulica blijkt uit de publicatie van zijn boek ‘Thermal Hydraulic Aspects of Liquid Metal cooled Nuclear Reactors’ begin 2019.

Pieter Boot

Pieter Boot (1955) is hoofd van de afdeling Klimaat, Lucht en Energie van Planbureau voor de Leefomgeving (PBL).  De rol van het PBL is het adviseren en beoordelen van beleidsopties van nationale overheden, ondersteund door gedegen wetenschap. Voorheen was hij werkzaam bij het Internationaal Energie Agentschap als directeur Duurzaam Energiebeleid en Technologie, bij het ministerie van Economische Zaken als Plaatsvervangend Directeur-generaal Energie en bij andere ministeries in Nederland. Hij heeft een PhD in Economie.

Martin Scheepers

Martin Scheepers is Research Manager Energy Transition Studies bij TNO. Hij heeft 30 jaar professionele ervaring op het gebied van technologie-onderzoek, energie en milieubeleid, liberalisering van de energiemarkt en R&D management. Hij behaalde een BSc in Mechanical Engineering en een MSc Chemical Engineering, aan Insead studeerde hij General Management. In 1997, na een carrière in gastechnologie-onderzoek en consultancy, ging hij aan de slag bij ECN Policy Studies om te werken aan de liberalisering en regulering van de energiemarkt. In 2008 maakte hij de overstap naar ECN’s Efficiency & Infrastructure afdeling waar hij verantwoordelijk was voor het technologisch onderzoek op het gebied van smart energy grids. In 2010 is hij benoemd tot manager van de Efficiency & Infrastructure afdeling. In 2012 werd hij director Biomass & Energy Efficiency en in die functie verantwoordelijk voor R&D in bio-energie, bioraffinage en -verwerking, CO₂-afvang en energie-efficiëntie voor de industrie. In 2017 kwam hij als manager terug bij ECN Policy Studies om de groep om te vormen naar Energy Transition Studies, heden ten dage een onderzoeksgroep voor TNO Energy Transition. Hij is auteur van het rapport ’Fact Finding Kernenergie’ dat in 2007 is gepubliceerd voor de SER en het TNO Rapport ‘Towards a sustainable energy system fort the Netherlands in 2050’ uit 2020.

Mario van der Borst

Mario van der Borst was bijna 40 jaar werkzaam in de nucleaire wereld. Hij is begonnen bij TNO en deed daar onderzoek van radioactief afval in de ondergrond van België en Nederland. Daarna 25 jaar bij de kerncentrale van Borssele, achtereen volgens projectleider, manager van de afdeling Techniek & Projecten en als technisch directeur van de kerncentrale. Als ingenieur heeft Mario zich bij de kerncentrale zich met name beziggehouden met deterministische en probabilistische veiligheidsanalyses. De laatste 10 jaar van zijn carrière was Mario werkzaam bij RWE, bij de nieuwbouwprojecten van kerncentrales in Roemenië, Slovakije, Bulgarije, Nederland, Saudi-Arabië, de Arabische Emiraten en vooral het Verenigd Koninkrijk. Met name bij het project Wylfa in het VK was hij betrokken bij de contractonderhandelingen met de leveranciers. Sinds een jaar is hij parttime consultant. Hij is voorzitter van de Nederlandse Nucleaire Sociëteit en van de afdeling Kernenergie bij het KIVI.

George Verberg

George H. B. Verberg is geboren in 1942 in Batavia, voormalig Nederlands-Indië. (Jakarta, Indonesië). Na de LO, Medan en de HBS Bilthoven voltooide hij de studie Macro-Economie aan de Erasmusuniversiteit. In 1970/71 deed hij aan MIT en University of California, Berkeley onderzoek naar het hoger onderwijs in de VS. Van 1971 tot 1974 was hij beleidsambtenaar bij het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschap. Daarna van 1974 tot 1988 was hij als beleidsambtenaar werkzaam bij Economische Zaken, zo was hij één van de drie ambtenaren die de Energienota (1974) van minister Lubbers schreef. Van 1982 tot 1988 was Verberg Directeur-Generaal Energie. In die functie adviseerde hij minister Gijs Van Aardenne vier kerncentrales te laten bouwen, na overleg met minister Pieter Winsemius werd het kabinetstandpunt: 2-4 kerncentrales. In de periode 1988-2004 was hij werkzaam bij N.V. Nederlandse Gasunie, toen nog niet gesplitst in Gasunie en GasTerra. De laatste 12,5 jaar als CEO. Rond diezelfde tijd, van 2003 tot 2006 was hij president van de International Gas Union, de ngo voor de wereld gasindustrie. Bij Urenco Ltd. bekleedde hij van 2003 tot 2018 de functie van Vice Chair van de Board, naast meerdere andere bestuurlijke functies. In 2020 begon hij ‘de Initiatiefgroep Kernenergie?’. George Verberg is al meer dan 45 jaar getrouwd en hij heeft twee zonen, twee schoondochters en vijf kleinkinderen; zijn rijkdom.

Ad Louter

Ad Louter (1963) werkte na zijn studie werktuigbouwkunde aan de TU Delft in diverse functies op project-, management- en directieniveau voor o.a. Stork, Fokker, Jacobs, Delta en EPZ. Bij Delta en EPZ was hij verantwoordelijk voor alle energiecentrales inclusief kernenergie, steenkool, aardgas, windturbines, zonne-energie, getijdecentrale en biomassa.

Sinds februari 2015 is hij Algemeen Directeur van URENCO Nederland.

URENCO Nederland is onderdeel van de internationale URENCO Group, met vestigingen in Nederland, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. URENCO is een nucleaire onderneming en verrijkt uranium voor kerncentrales d.m.v. de ultracentrifugetechnologie. In Almelo worden met deze techniek ook stabiele isotopen voor industriële, medische en R&D-toepassingen geproduceerd.

Daarnaast is Ad Louter voorzitter van Nucleair Nederland, een samenwerkingsverband van de Nederlandse nucleaire organisaties NRG, EPZ, COVRA, TU Delft, Pallas en URENCO.

Mirjam Vossen

Mirjam Vossen (1965) is mediaonderzoeker, sociaalgeograaf en journalist. Ze promoveerde op een studie naar de framing van wereldwijde armoede in de Europese media. Haar huidige onderzoeks- en journalistieke werk spitst zich toe op de beeldvorming rond maatschappelijke onderwerpen als armoede, klimaatverandering, energie en landbouw. Ze schrijft achtergrondartikelen en opinies voor onder meer het Financieele Dagblad, Trouw, NRC en het Algemeen Dagblad. Het wetenschappelijke tijdschrift Journalism Studies publiceerde dit jaar haar onderzoek naar de framing van kernenergie in de Nederlandse media.